ΑΥΞΗΣΗ ΜΑΣΤΩΝ

Η αυξητική μαστών είναι η επέμβαση κατά την  οποία τοποθετείται ένα ένθεμα πίσω από το μαστό με σκοπό την αύξηση του μεγέθους  του και την βελτίωση του σχήματος. Η μικρομαστία μπορεί να οφείλεται σε ατελή ανάπτυξη των μαστών αλλά συχνά μετά από μεγάλη  μείωση  του βάρους , μετά τον τοκετό ή το θηλασμό και με την πάροδο του χρόνου μειώνεται το μέγεθος του μαστού και αλλάζει το σχήμα του.

Ο πλαστικός χειρουργός θα εκτιμήσει το μέγεθος και το σχήμα των μαστών την ποιότητα του δέρματος την θέση της θηλής και της θηλαίας άλω και μπορεί να συστήσει ανόρθωση των μαστών μαζί με την αυξητική.
Ανάλογα με την ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό συνήθως συστήνεται να γίνεται μια μαστογραφία πρίν την επέμβαση. Η αυξητική μαστών γίνεται χωρίς παραμονή στο νοσοκομείο υπό νευροαναλγησία ή γενική αναισθησία. Είναι μια απλή και ασφαλής διαδικασία κατά την οποία γίνεται μια μικρή τομή 3 cm κάτω από το μαστό (υπομαστία πτυχή) ή στο κάτω μέρος της θηλή ή στη μασχάλη και μέσω αυτής δημιουργείται μια τσέπη και τοποθετείται μια πρόθεση κάτω από τον μαστό (μαζικό αδένα)ή τον μείζονα θωρακικό μύ.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι προθέσεων ανάλογα με την προτίμηση του χειρουργού ή της ασθενούς . Οι συνηθέστεροι είναι :
1. Προθέσεις με gel σιλικόνης : Τα σύγχρονα ενθέματα είναι ασφαλή δεν παρουσιάζουν διαφυγή σιλικόνης και η υφή τους είναι παρόμοια με αυτή του μαζικού αδένα .
Υπάρχουν διάφορες διαστάσεις είτε στρογγυλά, είτε σε σχήμα δάκρυ και ο γιατρός μπορεί να επιλέξει το κατάλληλο για την κάθε περίπτωση.
2. Προθέσεις φυσιολογικού ορού: Αποτελούνται από ένα φάκελο σιλικόνης που κατά τη διάρκεια της επέμβασης  γεμίζονται με φυσιολογικό ορό. Έχουν το μειονέκτημα ότι μπορεί να παρουσιάσουν διαφυγή υγρού με αποτέλεσμα την εμφάνιση αντιαισθητικών πτυχών στο μαστό.
Εκατομύρια γυναίκες έχουν προθέσεις στο μαστό για πάνω από 40 χρόνια.
Στην Ευρώπη τα ενθέματα σιλικόνης χρησιμοποιούνται χωρίς περιορισμούς και το 2006 το FDA στις ΗΠΑ επέτρεψε τη χρήση τους.

ΜΕΙΩΣΗ  ΜΑΣΤΩΝ

Πολύ μεγάλοι και πτωτικοί μαστοί προκαλούν εκτός από αισθητικά ή ψυχολογικά προβλήματα και  λειτουργικά όπως κύφωση, δερματίτιδα στην υπομάστια χώρα πόνο στο στήθος και σημάδια στους ώμους σαν αποτέλεσμα του μεγάλου βάρους που συγκρατείται από τον στηθόδεσμο.

Σκοπός της επέμβασης είναι η μείωση του όγκου και η βελτίωση του σχήματος των μαστών και η μετατόπιση του συμπλέγματος θηλής – θηλαίας άλω ψηλότερα. Η μείωση των μαστών μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συνήθως συστήνεται μετά την πλήρη ανάπτυξη του μαστού.

Ο πλαστικός  χειρουργός  θα εξετάσει του μαστούς , θα κάνει κάποιες μετρήσεις και θα εκτιμήσει το μέγεθος, το σχήμα, την ποιότητα του δέρματος και τη θέση της θηλής και θηλαίας άλω. Είναι σημαντικό η επέμβαση να εκτελείται όταν το σωματικό βάρος είναι σταθερό .

Η συχνότερη μέθοδος μείωσης μαστών περιλαμβάνει τρείς τομές. Μια τομή γύρω από τη θηλή , μια κάθετη από τη θηλή στην υπομαστία πτυχή  και μια τρίτη οριζόντια στην υπομάστια  πτυχή, η οποία μπορεί να παραληφθεί. Αφαιρώντας λοιπόν ένα τμήμα του μαζικού αδένα και του δέρματος ( το οποίο στέλνεται για ιστολογική εξέταση) και μεταφέροντας την θηλή και την θηλαία άλω ψηλότερα δημιουργούμε ένα μικρότερο και ωραιότερο μαστό. Λιποαναρρόφηση μπορεί να χρειαστεί για βελτιωθεί η περιοχή στο πλάι. Συνήθως η θηλή και η θηλαία άλω  μεταφέρονται μαζί με τα αγγεία  τα νεύρα και τους γαλακτοφόρους πόρους και έτσι η αισθητικότητα και η δυνατότητα θηλασμού διατηρείται.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές τεχνικές μείωσης του μαστού. Το μέγεθος, το σχήμα  και η ποσότητα του μαζικού αδένα που θα αφαιρεθεί καθορίζουν το είδος της επέμβασης που θα χρησιμοποιηθεί. Ανάλογα με την ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό συνήθως γίνεται  μαστογραφικός έλεγχος πριν την επέμβαση. Η επέμβαση γίνεται υπο γενική αναισθησία και η παραμονή στην κλινική είναι 12 – 24 ώρες. Μετά την επέμβαση η ασθενής φοράει ένα αθλητικό στηθόδεσμο για 1 περίπου μήνα.

ΜΑΣΤΟΠΗΞΙΑ

Ανόρθωση  μαστού  ή μαστοπηξία είναι η επέμβαση κατά την οποία  μειώνεται  το  δέρμα  και  μετατοπίζεται  το  σύμπλεγμα  της  θηλής - θηλαίας άλω  ψηλότερα  δημιουργώντας  ένα  ανορθωμένο  νεανικό  μαστό. Η μείωση της ελαστικότητας του δέρματος, η βαρύτητα και άλλοι παράγοντες όπως αυξομειώσεις του σωματικού  βάρος, εγκυμοσύνη και θηλασμός επηρεάζουν το σχήμα και την ελαστικότητα του μαστού. Ασθενείς που είναι ευχαριστημένοι με το μέγεθος του μαστού μπορούν να υποβληθούν σε μαστοπηξία ώστε να  βελτιώσουν το σχήμα. Φυσικά μπορεί να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με την μαστοπηξία και αυξητική μαστών για όσους επιθυμούν και αύξηση του μεγέθους του μαστού.

Ο πλαστικός χειρουργός θα εξετάσει το μαστό κάνοντας κάποιες μετρήσεις και θα εκτιμήσει το μέγεθος, το σχήμα, την ποιότητα του δέρματος και τη θέση της θηλής και της θηλαίας άλω. Η συχνότερη μέθοδος μείωσης μαστών περιλαμβάνει τρεις τομές. Μια τομή γύρω από τη θηλή , μια κάθετη και μια τρίτη οριζόντια στην υπομάστια  πτυχή, η οποία μπορεί να παραληφθεί. Συχνά η κάθετη τομή και η οριζόντια μπορεί να αποφευχθεί. Οι ουλές είναι έντονες το πρώτο διάστημα , αλλά σιγά σιγά παίρνουν το χρώμα του δέρματος και γίνονται αδιόρατες. Ανάλογα με την ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό συνήθως γίνεται  μαστογραφικός έλεγχος πριν την επέμβαση. Η επέμβαση γίνεται υπο γενική αναισθησία και η παραμονή στην κλινική είναι 12 – 24 ώρες. Μετά την επέμβαση η ασθενής φοράει ένα αθλητικό στηθόδεσμο για 1 περίπου μήνα.

ΓΥΝΑΙΚΟΜΑΣΤΙΑ

Είναι η υπερτροφία των μαστών στον άνδρα. Αν και παρουσιάζεται στην εφηβεία,αποτελεί συγγενή ανωμαλία της διάπλασης.

Προσβάλλει άρρενες εφήβους σε υψηλό ποσοστό (μέχρι και 65% αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία), προκαλώντας τους πολύ σημαντική ψυχολογική επιβάρυνση.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις εφήβων αλλά και αγοριών μετεφηβικής ηλικίας που αποφεύγουν το καλοκαίρι τη θάλασσα καθώς και τις επαφές με το γυναικείο φύλο, αισθανόμενοι ντροπή για το θηλυπρεπές στοιχείο το οποίο φέρουν. Οι γονείς συχνά καταφεύγουν σε ενδοκρινολόγο, πριν τελικά ενημερωθούν, μετά από αλλεπάλληλες εξετάσεις, ότι δεν υπάρχει οργανικό πρόβλημα και καταλήξουν τελικά στον πλαστικό χειρουργό για να βρουν λύση. Πρέπει επομένως να γίνει σαφές ότι η αιτιολογία της νόσου είναι δυνατόν να είναι πολυπαραγοντική, καθώς μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά παθήσεων όπως: χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, υπερ- ή υποθυρεοειδισμός, όγκοι ήπατος ή επινεφριδίων, ορμονικές διαταραχές ή ακόμα και διάφορα φάρμακα όπως αμφεταμίνες, οπιούχα, αναβολικά κ.ά. Στην πλειονότητα όμως των περιπτώσεων είναι ιδιοπαθής χωρίς παθολογικό υπόστρωμα.

Η διάγνωση είναι απλή, επιβεβαιώνεται δε πάντοτε με εργαστηριακό έλεγχο. Η θεραπεία είναι μόνο χειρουργική, καθώς η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδίδει. Η λιποαναρρόφηση, είτε ως μόνη μέθοδος, είτε σε συνδυασμό με αφαίρεση του μαζικού αδένα δίνει πολύ καλά αποτελέσματα. Η ψυχολογική ''μετάλλαξη'' των νεαρών αγοριών είναι εντυπωσιακή.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΜΑΣΤΟΥ

Η επανόρθωση του μαστού μετά την μαστεκτομή είναι απαραίτητη αν σκεφτεί κανείς τον μόνιμο ακρωτηριασμό και τα ψυχολογικά, κοινωνικά και εμφανισιακά προβλήματα που δημιουργεί αυτή η επέμβαση. Η ασθενής μπορεί να επισκεφθεί τον πλαστικό χειρουργό πριν τη μαστεκτομή και να συζητήσει μαζί του την δυνατότητα της αποκατάστασης είτε άμεσα (ταυτόχρονα  με  την  μαστεκτομή) είτε απώτερα (μέτα  από  6 μήνες)  καθώς και τον τρόπο που θα γίνει αυτή η αποκατάσταση.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση του μαστού, η επιλογή εξαρτάται από την κατάσταση της περιοχής (είδος μαστεκτομής, ακτινοθεραπεία κλπ.) επιθυμία της ασθενούς και εμπειρία του πλαστικού χειρουργού.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΔΙΑΣΤΟΛΕΙΣ  ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Η μέθοδος αυτή αξιοποιεί την ικανότητα του δέρματος να αυξάνεται προοδευτικά όπως το δέρμα της κοιλιάς στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Η τοποθέτηση του διαστολέα δέρματος τοποθετείται είτε άμεσα ταυτόχρονα με τη μαστεκτομή, είτε απώτερα χωρίς επιπλέον τομές από την τομή της μαστεκτομής, κάτω από τον μείζονα θωρακικό μύ.
Διαμέσου μιας μικρής βαλβίδας τοποθετημένης κάτω από το δέρμα γίνεται περιοδικά η διάταση ώσπου αυτό να γεμίσει μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες. Όταν το δέρμα έχει διαταθεί αρκετά ο διαστολέας αφαιρείται με μια δεύτερη επέμβαση  και  τοποθετείται  το  μόνιμο  ένθεμα. Κάποιοι διαστολείς έχουν σχεδιαστεί για να μένουν μόνιμα. Σε δεύτερη φάση δημιουργείται το σύμπλεγμα θηλής – θηλαίας άλω. Κάποιοι ασθενείς δεν χρειάζονται διάταση και ο γιατρός μπορεί να τοποθετήσει το ένθεμα στην πρώτη επέμβαση.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΜΑΣΤΟΥ  ΜΕ  ΤΟ  ΠΛΑΤΥ  ΡΑΧΙΑΙΟ  ΜΥ

Όταν για την αποκατάσταση του μαστού χρειαζόμαστε και δέρμα χρησιμοποιούμε τον πλατύ ραχιαίο μυ από την πλάτη μαζί με μια νησίδα δέρματος.

Ο μυς μαζί με μια ατρακτοειδή νησίδα δέρματος μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που γίνεται κάτω από το δέρμα της μασχάλης στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και δημιουργούν μια θήκη για να τοποθετηθεί η πρόθεση ή ο διαστολέας. Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι η δημιουργία μιας νέας ουλής στην πλάτη, περισσότερες ουλές στο μαστό και  η δυσχρωμία στην περιοχή του μαστού αφού το δέρμα της πλάτης δεν έχει ίδιο χρώμα με αυτό του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος. Στην πλάτη το τραύμα κλείνει με μια οριζόντια τομή. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συνήθως όταν έχει γίνει ακτινοθεραπεία στο δέρμα του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΟΡΘΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΜΥ

Στη μέθοδο αυτή δε χρησιμοποιούμε ένθεμα. Η μέθοδος είναι ιδανική για τους ασθενείς που έχουν κάποια  περίσσεια λίπους και δέρματος στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα. Δίνει τη δυνατότητα αποκατάστασης ακόμη και ενός ογκώδους πτωτικού μαστού με σχήμα πιο φυσικό απ’ ότι ένα ένθεμα.

Το δέρμα και το λίπος της κοιλιάς μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που δημιουργείται κάτω από το δέρμα μαζί με τον ορθό κοιλιακό μύ και τα αγγεία του. Στην κοιλιά μένει μια ουλή οριζόντια ίδια με την κλασική τομή της κοιλιοπλαστικής.

Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι η βαρύτητα της επέμβασης και οι πολλές ημέρες παραμονής στην κλινική καθώς και οι νέες ουλές στην κοιλιά και στο μαστό. Τα πλεονεκτήματα είναι ότι το αποτέλεσμα είναι πιο φυσικό ειδικά αν ο μαστός που πρέπει να αποκαταστασθεί είναι ογκώδης .

Στις 2 μεθόδους που περιγράψαμε πιο πάνω η μεταφορά του μυός και του ιστού έγινε μέσω ενός τούνελ και χωρίς να αποσπαστεί από την δότρια περιοχή. Σε μια άλλη τεχνική ο ιστός μεταφέρεται χειρουργικά και μεταμοσχεύεται στο στήθος επανασυνδέοντας τα αγγεία  του με τα αγγεία του θωρακικού τοιχώματος με μικροχειρουργικές τεχνικές.
Συχνά μετά την αποκατάσταση του μαστού είναι απαραίτητη μια επέμβαση και στον άλλο μαστό (μείωση ή μαστοπηξία ή αύξηση) ώστε να αποκτήσουμε ένα συμμετρικό στήθος.

Έξι μήνες μετά την αποκατάσταση του μαστού γίνεται μια δεύτερη επέμβαση για την δημιουργία της θηλής και της θηλαίας άλω.

Αυτή γίνεται με τοπική αναισθησία και συνήθως παίρνουμε ένα δερματικό μόσχευμα από την μηροβουβωνική  πτυχή για την δημιουργία της θηλαίας άλω και χρησιμοποιούμε κάποιο τοπικό κρημνό για την αποκατάσταση της θηλής.

ΚΟΙΛΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Δεν είναι γνωστό γιατί μερικές γυναίκες που έχουν πολλαπλές κυήσεις επανέρχονται σχεδόν πλήρως διατηρώντας το κοιλιακό τους περίγραμμα «νεανικό» την στιγμή που σε άλλες με μία και μόνη κύηση δημιουργείται περίσσεια δέρματος με χαλάρωση, λέπτυνση του δέρματος και ραγάδες. Ταυτόχρονα περίσσεια λιπώδους ιστού συσσωρεύεται στο υπογάστριο και υπάρχει εκσεσημασμένη διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών. Σε περίπτωση δε που η γυναίκα αυτή χάσει κάποια κιλά η κατάσταση χειροτερεύει και αποκαθίσταται μόνο με κοιλιοπλαστική. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μεγάλες αυξομειώσεις βάρους.

Στην τυπική κοιλιοπλαστική γίνεται μία εγκάρσια τομή από λαγόνιο ακρολοφία σε λαγόνιο ακρολοφία περνώντας πάνω από την ηβική σύμφυση. Η τομή αυτή κρύβεται από το εσώρουχο ή το μπικίνι. Στην συνέχεια παρασκευάζεται το κοιλιακό δέρμα μέχρι το ύψος των υποχονδρίων. Ο ομφαλός παρασκευάζεται και αυτός και είναι έτοιμος να τοποθετηθεί στην νέα θέση. Στην συνέχεια επανασυμπλησιάζονται οι δύο ορθοί κοιλιακοί μύες με ράμματα και γίνεται εκτομή της περίσσειας του δέρματος. Η ασθενής παραμένει για 1-2 24ωρα στο νοσοκομείο για παρακολούθηση.

Οι επιπλοκές που μπορούν να συμβούν είναι οι ίδιες όπως σε κάθε χειρουργείο (αιμορραγία, επιμόλυνση και θρόμβωση).

Μετεγχειρητικά υπάρχει πόνος στο κοιλιακό τοίχωμα, λόγω της συρραφής των μυών, που καταπολεμάται με συνηθισμένα παυσίπονα. Επίσης η ασθενής φορά μια φαρδιά ελαστική ζώνη για 3-4 εβδομάδες που προσφέρει επιπλέον υποστήριξη για την περίοδο της επούλωσης.

Επίπονη άσκηση και γυμναστική θα πρέπει να αποφευχθούν για 4 εβδομάδες.

ΛΙΠΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ

Με τον όρο αυτό περιγράφουμε την αφαίρεση της περίσσειας του σωματικού λίπους με αναρρόφηση . Με την μέθοδο αυτή, η οποία περιγράφεται και ως λιπογλυπτική, βελτιώνουμε την σωματική εμφάνιση διορθώνοντας ανωμαλίες στο περίγραμμα του σώματος. Το λίπος συσσωρεύεται σε ορισμένες περιοχές «αποθήκες» που διαφέρουν ανάλογα με το φύλο.

Οι γυναίκες «αποθηκεύουν» λίπος κυρίως στην κοιλιακή χώρα, τους γλουτούς και τους μηρούς ενώ οι άνδρες κυρίως στην κοιλιά και την μέση. Η λιποαναρρόφηση δεν είναι μέθοδος αδυνατίσματος πολλώ δε μάλλον μέθοδος θεραπείας της παχυσαρκίας. Αποδίδει μόνο σε ασθενείς που είναι κοντά στο ιδανικό τους βάρος και έχουν «επίμονες» τοπικές αποθήκες λίπους.

Η λιποαναρρόφηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιτύχουμε καλύτερο περίγραμμα - εκτός από τα ανωτέρω σημεία - και στο πηγούνι, στον λαιμό, στους βραχίονες, στο στήθος, στα γόνατα, στις γάμπες και στους αστραγάλους.

Η επέμβαση γίνεται συνήθως  με τοπική αναισθησία. Ξεκινά με την διήθηση της προς αναρρόφηση περιοχής με ένα διάλυμα που περιέχει τοπικό αναισθητικό και αδρεναλίνη (η οποία βοηθά στην ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος και στην μείωση του μετεγχειρητικού οιδήματος και αιματώματος). Στη συνέχεια γίνεται μία μικρή τομή στο δέρμα και διαμέσου αυτής εισάγεται μια κάνουλα η οποία συνδέεται στο μηχάνημα της αναρρόφησης και αρχίζει το άδειασμα της «αποθήκης».

Η λιποαναρρόφηση με υπερήχους έχει ως στόχο τη ρευστοποίηση των λιποκυττάρων. Η τεχνική αυτή βοηθά στην απομάκρυνση του λίπους από περιοχές με πυκνό ινώδη ιστό όπως το επάνω μέρος της πλάτης, τη γυναικομαστία των ανδρών και στις περιπτώσεις διόρθωσης σε περιοχή που έχει προηγηθεί επέμβαση παλαιότερα. Η παραμονή στο νοσοκομείο είναι για λίγες ώρες. Την επομένη η ασθενής βγάζει τις επιδέσεις και κάνει μπάνιο. Στην συνέχεια φορά έναν ελαστικό κορσέ που πιέζει την περιοχή για 3-4 εβδομάδες. Επειδή η περιοχή έχει οιδημα για αρκετό καιρό τα αποτελέσματα θα αρχίσουν να φαίνονται σε 4-6 εβδομάδες. Με τακτική άσκηση και την σωστή διατροφή μπορείτε να διατηρήσετε τα αποτελέσματα.

ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΗΡΩΝ - ΓΛΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΒΡΑΧΙΟΝΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Ασθενείς που αυξομειώνουν το βάρος τους παρουσιάζουν έντονη χαλάρωση του δέρματος το οποίο λεπτύνεται και χάνει τη σπαργή και τον τόνο του, πράγμα το οποίο και φυσιολογικά παρατηρείται με την πάροδο των ετών. Έτσι παρατηρούμε καμιά φορά το δέρμα κυριολεκτικά να «κρέμεται». Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται συνήθως στην περιοχή της άνω έσω επιφανείας των μηρών, στους γλουτούς και στην έσω κάτω επιφάνεια των βραχιόνων.

Σε αυτές τις περιπτώσεις προβαίνουμε σε χειρουργική εκτομή της περίσσειας του δέρματος. Σε αρκετές περιπτώσεις συναφαιρείται και λίπος κι έτσι έχουμε και λιπεκτομή. Έτσι στο βραχίονα η ουλή που μένει καταλαμβάνει σχεδόν σε μήκος όλη τη μεσότητα της έσω επιφανείας του, στους γλουτούς από τη μεσότητα της μεσογλουτιαίας σχισμής και άνω αμφοτερόπλευρα και εκτείνεται καθόλο το μήκος κεφαλικά του μείζονα γλουτιαίου (tanga lift).
                                     

ΑΥΞΗΣΗ ΓΛΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΓΑΜΠΑΣ

Σε περιπτώσεις που η προβολή ή το μέγεθος του γλουτού ή της γάμπας είναι ανεπαρκή τότε μπορουμε να τα αυξήσουμε τοποθετώντας προθέσεις σιλικόνης αντίστοιχου σχήματος. Η διαδικασία είναι η ίδια όπως και στην αύξηση των μαστών.