 Σε μια συνέντευξή του ο βραβευμένος με Πούλιτζερ και συγγραφέας περισσότερων από 13 βιβλίων, Studs Terkel, δήλωσε ότι σκέφτεται να μειώσει λίγο τους ρυθμούς που δουλεύει. Έχοντας εκδώσει το περίφημο βιβλίο “WilltheCircleBeUnbroken” στην ηλικία των 89 ετών, ο Terkel συνήθως δήλωνε: «Γράφω άλλα 2 βιβλία αυτόν τον καιρό. Ίσως να μην προλάβω να τα τελειώσω – και αυτό είναι και το πιο πιθανό –αλλά απολαμβάνω το ταξίδι τόσο όσο και τον προορισμό».
Όλοι θα θέλαμε να φτάσουμε να είμαστε σαν τον Studs Terkel σε αυτή την ηλικία – υγιείς και γεμάτοι ενέργεια – ανεξάρτητα από το αν πίνουμε 1-2 martini και καπνίζουμε και πούρα όπως αυτός καθημερινά. Το κατά πόσο η πορεία μας στη διαδικασία γήρανσης θα μοιάζει με του Studs Terkel εξαρτάται από το περιβάλλον μας, τον τρόπο ζωήςπου έχουμε επιλέξει και τα γονίδια που κληρονομούμε.
Σε μια πολύ σημαντική έρευνα με τίτλο “Successful Aging” που χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα MacArthur, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γονίδιά μας είναι υπεύθυνα για το 30% της γήρανσης. Το υπόλοιπο 70% προέρχεται από τον τρόπο ζωής μας.
Επίσης, οι τελευταίες εξελίξεις στη βιοϊατρική όπως η χρήση τεχνητών οργάνων δείχνουν ένα δρόμο για την αύξηση του προσδόκιμου της ζωής μας μέχρι τα 100 έτη, σύμφωνα με δηλώσεις του Ronald Klatz M.D., προέδρου της Ακαδημίας Anti-Aging Medicine.
Γιατί όμως γερνάμε;
Έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες σχετικά με τη βιολογική γήρανση του ανθρώπου αλλά 3 είναι οι επικρατέστερες:
Η γενετική θεωρία: Όλοι έχουμε γενετικό ρολόι ακόμη και αν οι επιστήμονες ακόμα δεν έχουν εντοπίσει τον ακριβή τρόπο προγραμματισμού του. Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι τα παιδιά που προέρχονται από γονείς που έχουν ζήσει πολλά χρόνια πιθανότατα να ζήσουν και αυτά με τη σειρά τους πολλά χρόνια. Επίσης αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο ότι οι γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια από τους άντρες. Από την άλλη μεριά, τα γονίδια μπορεί να μειώσουν το προσδόκιμο της ζωής. Πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ (National Institute of Health Researchers) αναγνώρισαν ένα γονίδιο (στο χρωμόσωμα 10) στο οποίο μπορεί να οφείλεται η νόσος Alzheimer, αιτία για την απώλεια μνήμης πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Η θεωρία των ελεύθερων ριζών: Οι ελεύθερες ρίζες είναι φορτισμένα άτομα ή μόρια που παράγονται από τις καθημερινές χημικές αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα. Συνήθως μέσω μηχανισμών του ανθρώπινου οργανισμού, εξουδετερώνονται από τις αντιοξειδωτικές ουσίες (όπως οι βιταμίνες Ε και C) προτού προλάβουν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στα κύτταρα. Όμως, μεγαλώνοντας, η ικανότητα του ανθρώπινου οργανισμού να δημιουργεί ένζυμα για την παραγωγή των αντιοξειδωτικών, μειώνεται. Επίσης, η διατροφή μας, παράγοντας πολύ σημαντικός για την παραγωγή των τελευταίων, γίνεται φτωχότερη όσο περνούν τα χρόνια. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η δημιουργία του λεγόμενου «οξειδωτικού στρες» οπότε και η δράση των οξειδωτικών μηχανισμών υπερτερεί αυτής των αντιοξειδωτικών. Μέχρι σήμερα έχει διαπιστωθεί ο συσχετισμός της δράσης των ελεύθερων ριζών με περισσότερες από 20 ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση όπως ο καρκίνος, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και η νόσος Parkinson. Επίσης οι ελεύθερες ρίζες βλάπτουν και το κολλαγόνο και την ελαστίνη του δέρματος, τους λόγους δηλαδή που το δέρμα μας παραμένει ενυδατωμένο και ελαστικό. Η απώλεια της ελαστικότητας προκαλεί το «σακούλιασμα» του δέρματος και δημιουργούνται οι γνωστές ρυτίδες.
Η ορμονική θεωρία: Εμμηνόπαυση, κλιμακτήριος, οστεοπόρωση και κυκλοφορικά προβλήματα. Οι αιτίες για την εμφάνισή τους πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από τη μείωση της παραγωγής ορμονών που ξεκινά από την τρίτη δεκαετία της ζωής μας και γίνεται εντονότερη με την πάροδο του χρόνου.
Οι ορμόνες όπως τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη, η τεστοστερόνη επίσης βοηθούν σε έναν ζωηρό οργανισμό, με όρεξη για ζωή και αυξημένη λίμπιντο. Επιστημονικές έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση, στις ηλικίες 40 έως 60, του ρυθμού παραγωγής των ορμονών αντίστοιχων της δεκαετίας 25 έως 35, μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική στην πρόληψη μερικών από τις ασθένειες που προσβάλουν τους μεσήλικες και τους υπερήλικες. |