Η ακμή είναι το συνηθέστερο δερματολογικό πρόβλημα στους εφήβους. Οι περισσότεροι έχουν ακμή σε κάποιο βαθμό και περνάνε μεγάλο μέρος του χρόνου τους αναζητώντας λύσεις και τρόπους περιορισμού ή αισθητικής κάλυψης του προβλήματος.

Άλλοι κάνουν περίεργες δίαιτες πιστεύοντας ότι έτσι θα περιορίσουν το πρόβλημα. Διάφορα περιοδικά δημοσιεύουν τακτικά άρθρα το οποία δεν έχουν επιμεληθεί από κάποιον δερματολόγο, με αποτέλεσμα να επιτείνουν τη σύγχυση και πολλές φορές να περιπλέκουν τα πράγματα.

Η ήπιας μορφής ακμή είναι ενοχλητική και έχει επιπτώσεις κυρίως στην ψυχολογία των ασθενών, ενώ η σοβαρής μορφής μπορεί να οδηγήσει εκτός από τα παραπάνω και σε μόνιμες ουλές και υπέρχρωση του δέρματος.

Eπιδημιολογία της ακμής

H  ακμή κλασικά θεωρείται δερματοπάθεια της εφηβικής και νεαρής ενήλικης ζωής με όργανο προσβολής την τριχοσμηγματογόνο μονάδα (τριχικός θύλακος και σμηγματογόνος αδένας).

Σχεδόν οι μισοί έφηβοι πάσχουν από τη νόσο με ηλικίες αιχμής για τα κορίτσια τα 14-17 χρόνια και για τα αγόρια τα 16-19 χρόνια. Πιστεύεται όμως, ότι κάποια κλινική μορφή της κοινής ακμής μπορεί να εμφανίζει το 75% των ατόμων στις ηλικίες μεταξύ 20 και 35 ετών. Ένα σχετικά μικρό ποσοστό από αυτά (35%) προσφεύγει στο δερματολόγο για θεραπευτική αντιμετώπιση.

Δεν παρατηρείται φυλετική προτίμηση και η κατάσταση εξελίσσεται με περιόδους υφέσεων και εξάρσεων, με προοπτική βελτίωσης και τελικής υποχώρησης περίπου στην ηλικία των 23-25 χρονών. Ένα μικρό όμως ποσοστό (5%) κυρίως γυναικών είναι δυνατόν να πάσχει από κάποια κλινική μορφή της  ακμής μέχρι και την τέταρτη δεκαετία της ζωής.