 Περισσότεροι από 17 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από ακμή, ως επί το πλείστον κατά τη διάρκεια της εφηβείας και στα πρώτα έτη της ενηλικίωσης. Η ακμή επηρεάζει την ποιότητα της ζωής, προκαλώντας συμπεριφορές όπως η κοινωνική απόσυρση, το άγχος και η κατάθλιψη, καθιστώντας τη θεραπεία απαραίτητη. Από τα τέλη του 1800, η έρευνα έχει συνδέσει τη διατροφή με αυτή την συνήθης ασθένεια, εντοπίζοντας ορισμένα τρόφιμα όπως η σοκολάτα, η ζάχαρη και τα λιπαρά, ως ενόχους. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι μελέτες διαχώρισαν τη διατροφή από την ανάπτυξη της ακμής.
«Η αλλαγή αυτή συνέβη σε μεγάλο βαθμό λόγω των αποτελεσμάτων από δύο σημαντικές ερευνητικές μελέτες που έχουν κατ 'επανάληψη βασιστεί σε βιβλιογραφίες και πολιτισμικές κουλτούρες, για να αντικρούσουν τη σχέση μεταξύ της διατροφής και της ακμής», λέει η Jennifer Burris, MS, RD, του Τμήματος Διατροφής, Μελέτης Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας, στην Σχολή Πολιτισμού, Παιδείας, και Ανθρώπινης Ανάπτυξης Steinhardt, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. «Πρόσφατα, οι δερματολόγοι και οι διαιτολόγοι επανεξετάζουν την σχέση διατροφής- ακμής και παρουσιάζεται ολοένα και περισσότερο ενδιαφέρονται για το ρόλο της θεραπείας μέσω της διατροφής για την ακμή».
 Η Burris και οι συνεργάτες της, William Rietkerk, Τμήμα Δερματολογίας, Σχολή Ιατρικής της Νέας Υόρκης, και η Kathleen Woolf, του Τμήματος Διατροφής, Μελέτης Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, πραγματοποίησαν μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας με σκοπό την αξιολόγηση των στοιχείων σχετικά με την σύνδεση της διατροφής και της ακμής, για τις τρεις διαφορετικές περιόδους ερευνών: την πρώιμη ιστορία, τη συσχέτιση της διατροφής με την ακμή και την πρόσφατη έρευνα.
Συγκεντρώνοντας και ξεδιαλύνοντας όλες τις πληροφορίες από τις μελέτες που διεξήχθησαν από το 1960 ως και το 2012, που διερευνούσαν την συσχέτιση της διατροφής και της ακμής, οι ερευνητές συγκέντρωσαν στοιχεία για μια σειρά από χαρακτηριστικά των σχετικών μελετών, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς, του σχεδιασμού, τους συμμετέχοντες, τη μέθοδο παρέμβασης, το κεντρικό αποτέλεσμα, τα γενικότερα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα, καθώς κι άλλες συσχετιζόμενες εκτιμήσεις και περιορισμούς.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια διατροφή με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη / γλυκαιμικό φορτίο και η συχνή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι οι κύριοι παράγοντες για τον καθορισμό της σχέσης μεταξύ διατροφής και ακμής. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αν και τα αποτελέσματα της έρευνας από τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν κατά τα τελευταία 10 χρόνια δεν αποδεικνύουν ότι η διατροφή προκαλεί την ακμή, μπορεί να επηρεάσει ή να επιδεινώσει την κατάσταση.
 Η ομάδα μελέτης προτείνει την από κοινού συνεργασία των δερματολόγων και οι διαιτολόγων για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή μιας έρευνας υψηλής ποιότητας. «Αυτή η έρευνα είναι απαραίτητη για να διευκρινίσει πλήρως τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, να καθοριστεί ο υποκείμενος μηχανισμός που συνδέει τη διατροφή και την ακμή, και να αναπτύξουν τις ενδεχόμενες διατροφικές παρεμβάσεις για τη θεραπεία της ακμής», λέει η Burris και συνεχίζει: «Η ιατρική κοινότητα δε θα πρέπει να αποκλείσει την πιθανότητα της θεραπείας μέσω της διατροφής ως συμπλήρωμα στην θεραπεία για την ακμή. Προς το παρόν, η καλύτερη προσέγγιση είναι να αντιμετωπίζεται ο κάθε ασθενής με ακμή ξεχωριστά και επιπλέον να εξετάζεται με προσοχή η δυνατότητα διατροφικών συμβουλών».
Πηγή: Medical News Today |