Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με τη γενετική της τριχόπτωσης. Μπορεί να έχετε ακούσει τη λαϊκή πεποίθηση ότι η απώλεια μαλλιών περνάει γονιδιακά στους άνδρες από την πλευρά της οικογένειας της μητέρας και για τις γυναίκες από την πλευρά του πατέρα τους. Οι μύθοι αυτοί ταξιδεύουν παράλληλα με αμέτρητες άλλες γενετικές θεωρίες σχετικά με το πώς η απώλεια των μαλλιών μπορεί να κληρονομείται από τη μία γενιά στην επόμενη.

Είναι σαφές ότι η πρωτογενής φαλάκρα στους άνδρες, ή αλλιώς ανδρογενετική αλωπεκία, καθορίζεται γενετικά και ότι η κοινή φαλάκρα δεν μπορεί να υπάρξει τελικά χωρίς την παρουσία των συγκεκριμένων γονιδίων που κληρονομούνται. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτά τα γονίδια περνούν στους απογόνους και από τους δύο γονείς. Ωστόσο, αυτό που είναι ακόμη ασαφές είναι η ακριβής κατάσταση της κληρονομικότητας αυτής και η σχετική συμμετοχή του κάθε γονέα στην εκδήλωσή της.

Πολλά θεωρητικά μοντέλα έχουν προταθεί που εστιάζονται σε ένα συγκεκριμένο κυρίαρχο γονίδιο, αλλά αυτό που γίνεται εμφανές είναι ότι η γενετική απώλεια μαλλιών είναι μια κατάσταση πολυγονιδιακή. Δηλαδή, πρόκειται για μια περίπλοκη γενετική κατάσταση, όπου πιθανότατα εμπλέκονται πολλά διαφορετικά γονίδια.

Η κατανόηση της γενετικής της τριχόπτωσης έχει πρακτικές συνέπειες τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία αυτής.

• Έγκαιρη Διάγνωση - Εντοπισμός αυτών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να μείνουν φαλακροί, πριν μάλιστα γίνει αυτό κλινικά εμφανές, ούτως ώστε η απώλεια μαλλιών να μπορεί να αντιμετωπιστεί σε αρχικά στάδια, όπου τα φάρμακα έχουν τότε τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
• Γονιδιακή θεραπεία - Ευτυχώς, το τριχωτό της κεφαλής είναι εύκολα προσιτό σε τοπικές θεραπείες, καθώς επιτρέπει την άμεση διείσδυση των διαφόρων φαρμάκων στην περιοχή-στόχο. Είναι θεωρητικά δυνατό να εισαχθεί άμεσα γενετικό υλικό σε κύτταρα χρησιμοποιώντας ενθυλακιωμένα μείγματα DNA που μεταφέρουν το γονίδιο(-α) που εκλείπει για την παραγωγή νέων τριχών.

Τριχόπτωση στους Άνδρες

Οι περισσότεροι άνδρες έχουν σε κάποια φάση της ζωής τους την εμπειρία της απώλειας των μαλλιών τους σε άλλοτε άλλο βαθμό, με τους αριθμούς να είναι συνεχώς αυξανόμενοι προϊούσας της ηλικίας. Μέχρι την τρίτη δεκαετία της ζωής (μετά τα 20+ έτη), περίπου το 12% των ανδρών παρουσιάζει μερική απώλεια μαλλιών. Όταν ένας άνδρας φτάνει την ηλικία των 50 ετών περίπου, έχει μεγαλύτερη από 50% πιθανότητα να εμφανίσει ανδρογενετικού τύπου φαλάκρα.

Οι ψυχολογικές επιδράσεις της τριχόπτωσης ανδρογενετικού τύπου ποικίλλουν σημαντικά, με μερικούς ανθρώπους μόλις να δίνουν προσοχή στην αραίωση αυτή των μαλλιών τους και άλλους να επηρεάζονται σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και μια μικρή εικόνα τριχόπτωσης ή αραίωσης μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να αισθάνονται άνετα σε κοινωνικές περιστάσεις έως και να ανατρέπεται η κανονική λειτουργία στην εργασία τους.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι όσοι έρχονται αντιμέτωποι με ασυνήθιστη δυσκολία στην αντιμετώπιση της απώλειας των μαλλιών τους λαμβάνουν παράλληλα και ψυχολογική υποστήριξη ή συμβουλευτική μαζί με την ιατρική θεραπεία.

Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετές εξαίρετες ιατρικές θεραπείες οι οποίες μπορεί να προλάβουν ή να αναβάλλουν την ανδρογενετική απώλεια μαλλιών όταν εκείνη βρίσκεται στα πρώιμα στάδιά της και επίσης χειρουργικές θεραπείες αποκατάστασης μαλλιών οι οποίες δύνανται να επαναφέρουν ένα εντελώς φυσικό αποτέλεσμα, ακόμη κι αν η τριχόπτωση είναι προχωρημένη. Τα τελευταία 10 χρόνια, οι θεραπείες έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά, ιδιαίτερα με την εισαγωγή, της από του στόματος λαμβανόμενης φαρμακευτικής ουσίας φιναστερίδης (finasteride, η εμπορική ονομασία Propecia), αλλά και την ανάπτυξη των χειρουργικών διαδικασιών μεταμόσχευσης μαλλιών, της Μεταμόσχευσης Τριχοθυλακικών Μονάδων και της Εξαίρεσης της Τριχοθυλακικής Μονάδας. Μέσα στην επόμενη δεκαετία αδημονούμε για περαιτέρω πρόοδο προς την επίτευξη του στόχου της κλωνοποίησης των μαλλιών από το ίδιο το άτομο, μια τεχνολογία στην οποία έχει επιτευγχθεί σημαντική πρόοδος, αλλά δεν είναι ακόμη διαθέσιμη.

Τριχόπτωση Στις Γυναίκες

Η τριχόπτωση είναι σχετικά συχνή σε γυναίκες με ποσοστό περίπου 30% να αντιμετωπίζει, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό αραίωση των μαλλιών κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επειδή η γυναικεία απώλεια μαλλιών τείνει να είναι διάχυτη (λιγότερο μαλλιά σε όλη την επιφάνεια), αντί να μοιάζει με τη χαρακτηριστική αλωπεκία των ανδρών, καθώς και το γεγονός ότι η μετωπιαία γραμμή των μαλλιών στις γυναίκες τείνει συχνά να διατηρείται, επικρατεί μια λανθασμένη αντίληψη ότι η τριχόπτωση στις γυναίκες είναι σπάνια-αλλά δεν είναι.

Οι ψυχολογικές συνέπειες της τριχόπτωσης μπορεί να είναι σημαντικές, και πολλές γυναίκες επηρεάζονται συναισθηματικά, ακόμη και όταν η αραίωση είναι σε πολύ πρώιμα στάδια. Αυτό, εν μέρει, οφείλεται και στην παραδοχή ότι λίγες γυναίκες χάνουν τα μαλλιά τους και ότι, σε αντίθεση με τους άνδρες, όπου είναι "ΟΚ, δεν είναι παράξενο να είναι φαλακρός" κάθε απώλεια μαλλιών στις γυναίκες είναι κοινωνικά απαράδεκτη. Και οι δύο αυτές λανθασμένες αντιλήψεις καθιστούν την αντιμετώπιση της απώλειας των μαλλιών ιδιαίτερα δύσκολη για τις γυναίκες.
Τα ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, τύπου Propecia (φιναστερίδη), δεν ενδείκνυνται για τις γυναίκες, οπότε υπάρχει μια αντίληψη ότι η ιατρική πρόοδος στην αντιμετώπιση της τριχόπτωσης σε γυναίκες δεν είναι τόσο προχωρημένη, ή ότι η ιατρική κοινότητα δεν έχει λάβει την απώλεια των γυναικείων μαλλιών αρκετά σοβαρά. Τέλος, επειδή η απώλεια μαλλιών σε γυναίκες μπορεί συχνά να συγκαλύπτεται από τα υπάρχοντα μαλλιά, πολλές γυναίκες επιλέγουν να κρύψουν την τριχόπτωσή τους από τους άλλους. Το γεγονός ότι δεν μοιράζονται το πρόβλημα τους, τείνει να τις απομονώνει και κάνει την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν την απώλεια των μαλλιών τους πιο δύσκολη.

Η τριχόπτωση στις γυναίκες είναι γενικά πολύ βαθμιαία, με το ποσοστό βέβαια να επιταχύνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης. Είναι πιο συχνά κυκλική από ό, τι σε άνδρες, με εποχιακές αλλαγές που μπορεί να αντιστρέφονται και επηρεάζεται πιο εύκολα από τις ορμονικές αλλαγές, διάφορες ιατρικές καταστάσεις, καθώς και τους εξωτερικούς παράγοντες.

Ευτυχώς, δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τριχόπτωσης των γυναικών, αυτές είναι σχετικά ήπιες και εξελίσσονται πολύ αργά, είναι σπάνιο για τις γυναίκες να χάσουν τόσο πολλά μαλλιά ώστε να μην μπορεί να καλυφθεί η αραίωση με τις διάφορες δημιουργικές τεχνικές στυλ και κόμης, ενώ είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο στις γυναίκες να αναπτύχθεί μια περιοχή που είναι εντελώς άνευ μαλλιών.

Το πιο κοινό μοντέλο της τριχόπτωσης στις γυναίκες είναι η διάχυτη και καθότι μια διάχυτη εικόνα αλωπεκίας μπορεί να προκληθεί από διάφορες ιατρικές καταστάσεις, εκτός βέβαια της κοινής γενετικής απώλειας των μαλλιών, είναι ιδιαίτερα σημαντική η εις βάθος αξιολόγηση. Αν η υποκείμενη ιατρική αιτία μπορεί να βρεθεί και αντιμετωπίζεται, η τριχόπτωση μπορεί συχνά να αντιστραφεί.

Η ανάπτυξη νέων χειρουργικών τεχνικών, ιδίως της Μεταμόσχευσης της Τριχοθυλακικής Μονάδας Μαλλιών, επιτρέπουν σε πολλές γυναίκες που χάνουν τα μαλλιά τους να έχουν τελικά μια εντελώς φυσική αποκατάσταση. Όταν μάλιστα αυτές εφαρμόζονται σε μια καλή υποψήφια, η διαδικασία μεταμόσχευσης μαλλιών στις γυναίκες μπορεί να παράγει μια καταπληκτική αλλαγή στην εμφάνιση τους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ωστόσο, για κάθε γυναίκα που σκοπεύει να καταφύγει στη χειρουργική λύση, να έχει προηγηθεί μια προσεκτική κλινική εξέταση για να βεβαιώνεται ότι η διάγνωση είναι σωστή και να καθοριστεί ότι διαθέτει επαρκή παροχή μαλλιών στη δότρια περιοχή. Για τις γυναίκες στις οποίες ενδείκνυται η χειρουργική αποκατάσταση μαλλιών, απαιτούνται ειδικές χειρουργικές δεξιότητες για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων. Είναι λάθος για έναν χειρουργό να υποθέτει ότι η τριχόπτωση στις γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως ακριβώς και στους άνδρες.